Uważa się, że bariera językowa to niemożność porozumienia się z powodu niewystarczającej znajomości danego języka, m.in. z powodu posiadania ograniczonego zasobu słów i konstrukcji językowych. Jestem jednak zdania, że większość idei da się przełożyć na bardzo prosty język, więc można skutecznie komunikować się zarówno w złożony, jak i prostszy sposób. Poza tym ucząc się, rozszerzamy nasze zasoby językowe, dlaczego więc bariera często pozostaje? Dlaczego poziom B2 czy C1 nie gwarantuje nam pozbycia się jej? 

Jak głosi stara prawda: trening czyni mistrza (Practice makes perfect), czyli żeby mówić swobodnie trzeba... mówić i niestety tej zasady nie da się ominąć. Nie da się nauczyć mówienia ani z książek, ani z seriali, ani słuchając innych (choćby najlepszego nauczyciela czy native speakera). Żeby mówić, trzeba mówić. I tu pojawia się kolejna bariera, o wiele trudniejsza do pokonania niż ta językowa: JA i moje wewnętrzne głosy: wyśmieją mnie, nikt mnie nie zrozumie i będzie wstyd, inni mówią tak dobrze, poczekam aż nauczę się lepiej. A czas płynie... i nie mówię lepiej, bo nie mówię wcale. I, uwierzcie mi, nie dotyczy to tylko początkujących uczniów, ale również tych na znacznie wyższych poziomach! Bo to nie bariera językowa nam przeszkadza, ale ta psychologiczna.
😷
✅ A więc, Moi Drodzy, miejcie w nosie, co myślą o Was inni (bo bardzo prawdopodobne, że nie myślą o Was wcale), uśmierćcie swojego wewnętrznego krytyka i po prostu mówcie! ​Don't avoid opportunities to speak, but seek them! 

Niektórzy mówią, że w nauce języka obcego gramatyka nie jest najważniejsza i bez jej znajomości spokojnie można się obejść. Czy mają rację? Myślę, że sporo zależy od tego, jaki przyświeca nam cel i gdzie ustawimy sobie poprzeczkę. Jednak z całą pewnością nie należy zaczynać nauki języka obcego od nauki gramatyki ani też opierać na niej całego procesu uczenia się. Zdolność komunikacji nie jest równoznaczna ze znajomością gramatyki. Gramatyki warto uczyć się przy okazji: gdy zainteresuje Was jakaś osobliwość języka, spróbujcie znaleźć zasadę, spróbujcie dowiedzieć się, dlaczego tak jest. Taka zdobyta aktywnie wiedza podszyta ciekawością zostanie z Wami o wiele dłużej niż wykute na pamięć regułki. 

​Gdy myślimy o angielskiej gramatyce, myślimy: czasy... Niektórym spędzają one sen z powiek. Ich również warto uczyć się przy okazji, nie wszystkich na raz! Ale specjalnie dla Was stworzyłam tabelę czasów, na którą możecie zerkać, gdy tylko poczujecie potrzebę. 

Enjoy! :)

W nabywaniu jakiejkolwiek nowej umiejętności ważna jest regularność treningu, czasami o wiele bardziej niż jego intensywność. Z nauką języka angielskiego jest nie inaczej. Właściwie w tym wypadku regularność jest szczególnie ważna, bo z nauką języka obcego jest jednak inaczej niż z nauką jazdy na rowerze, której podobno się nie zapomina. Dlaczego? Bo w odróżnieniu od roweru język to żywy twór, który wciąż rozwija się i zmienia. Jeśli w którymś momencie zdecydujemy się zakończyć naukę angielskiego, musimy liczyć się z tym, że możemy utracić biegłość i po prostu nie będziemy "na bieżąco" z językiem.

Jeśli nieco niepokoi Was idea Lifelong learning, czyli ciągłego doskonalenia się, chętnie uspokoję Was, że niekoniecznie chodzi tu o intensywną naukę, jaką pamiętacie ze szkoły, ale o znalezienie sobie aktywności, która będzie sprawiała Wam przyjemność i w której będziecie widzieli sens. Właśnie tak uczymy się najszybciej i najskuteczniej. 

Poniżej znajdziecie 12 pomysłów na 15-minutowe aktywności, których można podjąć się każdego dnia i nie stracić kontaktu z językiem angielskim. Autorami wszystkich tych pomysłów jesteście Wy*, czyli uczący się angielskiego. Bo to Wy najlepiej wiecie, jakie metody nauki odpowiadają Wam najbardziej. Co dodalibyście do tej listy?

* o pomysły pytałam w prowadzonej przeze mnie grupie Oswajamy angielski. 

Ostatnio w ankiecie na Oswajamy angielski pytałam Was, co robicie ze swoim angielskim podczas wakacji. Jedną z częściej wybieranych opcji było: "Nie robię nic i dobrze mi z tym". Czy to właściwe podejście? Czy można zrobić sobie przerwę od języka? Czy można wysłać mózg na wakacje?

Mózg bez wątpienia potrzebuje regularnego odpoczynku. Ważne są zarówno kilkuminutowe pauzy w czasie nauki czy pracy, jak i dłuższe, kilku- lub kilkunastodniowe, a może nawet kilkutygodniowe przerwy od rutynowo wykonywanych zadań. Jednak nie chodzi o to, by zaprzestać wszelkiej aktywności umysłowej. Nie można przecież wyłączyć mózgu, tak jak odłącza się urządzenie od prądu.

Wystarczającą formą odpoczynku dla mózgu jest zmiana aktywności, która zapewni mu czas na przetworzenie, skondensowanie i przyswojenie dotychczas nabytych informacji. Doskonałym rozwiązaniem jest prosta aktywność fizyczna (spacer, mycie naczyń, "dłubanie" w samochodzie itp.), która niejako uwalnia mózg od absorbowania nowej wiedzy i daje mu czas na przetwarzanie. Ale nie tylko aktywność fizyczna spełnia tu swoją funkcję - np. czytanie poezji, gdy na co dzień sporządzamy raporty finansowe również pozwala naszemu mózgowi złapać oddech. Kolejną alternatywą jest tzw. "nicnierobienie", wbrew pozorom najtrudniejsza opcja, bo w dzisiejszych czasach niewielu ludzi potrafi naprawdę nic nie robić. Najczęściej wiąże się to z poczuciem winy i dużym stresem z powodu marnowania czasu, a dla mózgu nie są to dobre warunki do odpoczynku.
 
A jak jest z nauką języka obcego? Czy można po prostu "odinstalować" język na czas wakacji? Tak. Pytanie: po co? Zdecydowanie warto zrobić sobie przynajmniej miesięczną przerwę od tradycyjnych zajęć językowych, choćby po to, by uwolnić się od grafiku i ze zdwojoną energią wrócić po urlopie do nauki. Ale nie warto całkowicie rezygnować z języka. Wakacje to doskonały czas, by sprawdzić w praktyce to, czego nauczyliście się przez cały rok! Rozmawiajcie z obcokrajowcami, oglądajcie ulubione seriale w oryginale, czytajcie książki, szukajcie potrzebnych informacji na stronach w języku angielskim (znajdziecie ich o wiele więcej niż w języku polskim!), poszukajcie ciekawych aplikacji do nauki angielskiego. Niech język nie będzie celem, a narzędziem, jak widelec czy długopis (na pewno już nie pamiętacie, że kiedyś też musieliście nauczyć się nimi posługiwać).

Dajcie mózgowi mądrze odpocząć! ;) * 

* Scrollowanie zawartości internetu w telefonie niestety nie jest odpoczynkiem dla mózgu. Tak naprawdę jest dla niego ogromnym obciążeniem.